Wyrwani ze świata, który znamy i zdawałby się nam logiczny, nagle znaleźliśmy się w tajemniczym pociągu. Pamiętam że ktoś pomógł mi wsiąść na pokład. W pamięci mam dłoń odzianą w rękawiczkę, jednak za nic nie mogę przypomnieć sobie twarzy jej właściciela. Pociąg wydaje się pusty ale nie mogę oprzeć się wrażeniu, że nie jesteśmy tu sami i jeszcze ta melodia… Subtelne dźwięki, których źródła nie jestem w stanie do końca określić i choć wszystko tu jest niepokojąco obce, jakoś ta właśnie melodia wydaje się być znajoma. Czuję że powinniśmy za nią podążyć.
